ความสุขระดับที่ ๑ - สุขเวทนา

เลือกเสพโลกที่เสพแล้วเป็นที่สบาย ในปริมาณที่พอเหมาะพอดี เป็นฐานสู่พัฒนาการยิ่งขึ้น ๆ ไป

ความสุขระดับที่ ๒ - สุขสภาวะ 

ดับจิตปรุงแต่งให้หมด ให้จิตอยู่กับจิตเอง มีแต่รู้ ตื่น สว่างไสวอยู่ในจิตเอง สุขมากกว่าทุกอย่างในโลก

ความสุขระดับที่ ๓ - บรมสุข อมตะ ณ ว่างอย่างยิ่ง

โดยดับตัณหาหรืออวิชชาให้ขาดสูญสิ้นเชิง จนปรากฏพุทธะ อิสระจากขันธ์ทั้งปวงตลอดกาล สุขนี้คือที่สุดแห่งวิวัฒนาการที่มนุษย์ เทวดา พรหม พึงเข้าถึงได้