ธรรมประจำวัน

ศีล สมาธิ และปัญญา
ของภิกษุผู้มีมานะเพียงดังว่าไม่อ้ออันยกขึ้นแล้ว
ผู้ประมาท ยินดีในอายตนะอันมีในภายนอก
ย่อมไม่ถึงความบริบูรณ์ กิจใดที่ควรทำ
ภิกษุเหล่านี้มาละทิ้งกิจอันนั้นเสีย
แต่มาทำกิจที่ไม่ควรทำ
อาสวะทั้งหลายย่อมเจริญแก่ภิกษุเหล่านั้น
ผู้มีมานะเพียงดังไม้อ้ออันยกขึ้นแล้ว เป็นผู้ประมาท