ธรรมประจำวัน

ตัณหาพายุ่งในภายใน พายุ่งในภายนอก
หมู่สัตว์ถูกตัณหาพายุ่งรัดรึงไว้แล้ว
ใครพึงสางตัณหาพายุ่งนี้ได้
ภิกษุใดเป็นคนมีปัญญา ตั้งมั่นอยู่ในศีล
อบรมจิตและปัญญาให้เจริญ
มีความเพียร มีปัญญารักษาตน
ภิกษุนั้นพึงสางตัณหาพายุ่งนี้ได้
ราคะ โทสะ และอวิชชา อันชนเหล่าใดสำรอกแล้ว
ชนเหล่านั้นเป็นพระอรหันต์ มีอาสวะสิ้นแล้ว
ตัณหาพายุ่งอันชนเหล่านั้นสางได้แล้ว
นามและรูปย่อมดับไป ไม่เหลือในที่ใด
ปฏิฆสัญญา รูปสัญญา และตัณหาพายุ่งนั่น
ย่อมขาดไปในที่นั้น

พระผู้มีพระภาคทรงแสดงธรรมแก่ชฏาภารทวาชพราหมณ์