(๑) ปทปรมะ คือ ผู้มีบทเป็นอย่างยิ่ง
(๒) บุคคลผู้ปทปรมะ เป็นไฉน
บุคคลใดฟังพุทธพจน์ก็มาก กล่าวก็มาก จำทรงไว้ก็มาก บอกสอนก็มาก แต่ไม่มีการบรรลุมรรคผลในชาตินั้น บุคคลนี้เรียกว่า บุคคลผู้ปทปรมะ
อ้างอิง:
(๑) ปุคคลวรรค พระไตรปิฎกฉบับหลวง เล่มที่ ๒๑ ข้อที่ ๑๓๓ หน้า ๑๓๕
(๒) ธาตุกถา-ปุคคลบัญญัติปกรณ์ พระไตรปิฎกฉบับหลวง เล่มที่ ๓๖ ข้อที่ ๑๐๘ หน้า ๑๔๓-๑๔๔