แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

พระผู้มีพระภาคทรงประทับยังศาลาพร้อมด้วยพระเถระผู้ใหญ่หลายท่าน เมื่อสิ้นราตรี ทรงเสด็จกลับไปพระวิหาร พระเถระต่างก็ลุกไปยังวิหารของตน แต่พวกภิกษุบวชใหม่ต่างก็นอนหลับอยู่ ณ ศาลานั้นจนพระอาทิตย์ขึ้น

พระผู้มีพระภาคเสด็จไปที่ศาลา ตรัสถามภิกษุบวชใหม่เหล่านั้น แล้วทรงกล่าวว่า
 
ทรงไม่ได้เห็นหรือไม่ได้ฟังมาว่าพระราชา ผู้ปกครองต่าง ๆ นอนสบายตามประสงค์ จะปกครองหมู่คณะอยู่ตลอดชีวิต เป็นที่รัก เป็นที่พอใจของหมู่คณะ       
 
ทรงไม่ได้เห็นหรือไม่ได้ฟังมาว่า สมณะหรือพราหมณ์ นอนสบายตามประสงค์ ไม่คุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลาย ไม่รู้ประมาณในโภชนะ ไม่ประกอบความเพียร ไม่เห็นแจ้งกุศลธรรมทั้งหลาย ไม่ประกอบการเจริญโพธิปักขิยธรรมทั้งเบื้องต้นและเบื้องปลายแห่งวันคืน แล้วกระทำให้แจ้งซึ่งเจโตวิมุติ ปัญญาวิมุติ อันหาอาสวะมิได้ เพราะอาสวะทั้งหลายสิ้นไป ด้วยปัญญาอันยิ่งเองในปัจจุบัน เข้าถึงอยู่       
 
เพราะเหตุนั้นแหละ ภิกษุทั้งหลายพึงศึกษาว่าจักเป็นผู้คุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลาย จักเป็นผู้รู้ประมาณในโภชนะ จักเป็นผู้ประกอบความเพียร จักเป็นผู้เห็นแจ้งกุศลธรรมทั้งหลาย จักประกอบการเจริญโพธิปักขิยธรรม ทั้งเบื้องต้นและเบื้องปลายแห่งวันคืนอยู่ 



อ่าน กุสลสูตร