แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

นางเปรตเสรินีเมื่อเป็นมนุษย์ถูกความตระหนี่ครอบงำ ไม่สั่งสมบุญแม้เพียงกึ่งมาสก ไม่ทำไทยธรรมเป็นที่พึ่งแก่ตน นางจึงมาเป็นเปรตที่เมื่อหิวน้ำเข้าไปใกล้แม่น้ำ แม่น้ำกลับว่างเปล่าไป เมื่อร้อนเข้าไปสู่ร่มไม้ ร่มไม้กลับกลายเป็นแดดไป ลมก็กลับกลายเป็นเปลวไฟเผาร่างกายของนางฟุ้งไป เสวยทุกข์มีความกระหาย
 
นางเปรตขอให้อุบาสกแจ้งมารดาของนางว่านางกลายเป็นเปรตเพราะทำบาปกรรมไว้ และให้มารดานำทรัพย์ของนางที่ซ่อนไว้ ไปให้ทานบ้าง เลี้ยงชีวิตบ้าง เมื่อให้ทานแล้ว ให้อุทิศส่วนบุญมาให้แก่นาง
 
มารดาของนางเปรตทำตามและอุทิศส่วนบุญไปให้ นางเปรตเสรินีได้เป็นผู้มีความสุข แม้มารดาของนางก็เป็นอยู่สบาย