Main navigation

อธรรมสูตรที่ ๒

ว่าด้วย
ธรรมที่บุคคลควรทราบ
เหตุการณ์
พระมหากัจจายนะทรงจำแนกธรรมโดยพิสดารเรื่อง สิ่งที่เป็นธรรม สิ่งที่ไม่เป็นธรรม สิ่งที่เป็นประโยชน์ สิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ แก่ภิกษุทั้งหลาย

พระผู้มีพระภาคทรงแสดงอุเทศโดยย่อว่า

สิ่งที่ไม่เป็นธรรมและสิ่งที่เป็นธรรม บุคคลควรทราบ

สิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์และสิ่งที่เป็นประโยชน์ บุคคลควรทราบ

ครั้นทราบสิ่งที่ไม่เป็นธรรมและสิ่งที่เป็นธรรม สิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ และสิ่งที่เป็นประโยชน์แล้ว พึงปฏิบัติตามสิ่งที่เป็นธรรม ตามสิ่งที่เป็นประโยชน์

พระมหากัจจายนะได้จำแนกเนื้อความโดยพิสดาร ดังนี้

สิ่งที่ไม่เป็นธรรม คือ

การฆ่าสัตว์ การลักทรัพย์ การประพฤติผิดในกาม การพูดเท็จ การพูดส่อเสียด การพูดคำหยาบ การพูดเพ้อเจ้อ การอยากได้ของผู้อื่น ความปองร้าย และความเห็นผิด

สิ่งที่เป็นธรรม คือ

เจตนาเครื่องงดเว้นจากการฆ่าสัตว์ การลักทรัพย์ การประพฤติผิดในกาม การพูดเท็จ การพูดส่อเสียด การพูดคำหยาบ การพูดเพ้อเจ้อ การอยากได้ของผู้อื่น ความปองร้าย และความเห็นผิด

สิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ คือ

อกุศลธรรมที่เกิดขึ้นเพราะการฆ่าสัตว์ การลักทรัพย์ การประพฤติผิดในกาม การพูดเท็จ การพูดส่อเสียด การพูดคำหยาบ การพูดเพ้อเจ้อ การอยากได้ของผู้อื่น ความปองร้าย และความเห็นผิด เป็นปัจจัย

สิ่งที่เป็นประโยชน์ คือ

กุศลธรรมที่เกิดขึ้นเพราะเจตนาเครื่องงดเว้นจากการฆ่าสัตว์การลักทรัพย์ การประพฤติผิดในกาม การพูดเท็จ การพูดส่อเสียด การพูดคำหยาบ การพูดเพ้อเจ้อ การอยากได้ของผู้อื่น ความปองร้าย และความเห็นผิด เป็นปัจจัย
 

 

อ่าน อธรรมสูตรที่ ๒

อ้างอิง
อธรรมสูตรที่ ๒ พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๔ ข้อที่ ๑๖๑ หน้า ๒๒๙-๒๓๔
ลำดับที่
11

สถานที่

ไม่ระบุ

พระไตรปิฎกเสียงชุดอื่นๆ