Main navigation

ผู้มีความสุขในโลก

เหตุการณ์
พระพุทธเจ้าทรงสนทนาธรรมกับหัตถกราชกุมารเรื่อง ผู้มีความสุขแท้

พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ทรงเป็นคนหนึ่งในจำนวนคนที่เป็นสุขในโลก แม้ราตรีจะเย็น หิมะตก พื้นดินแข็งแตกระแหง ผ้ากาสายะเย็น ทั้งลมอันเยือกเย็นก็กำลังพัด พระองค์ก็เป็นสุขดี ทรงเป็นคนหนึ่งในจำนวนคนที่อยู่เป็นสุขในโลก

คฤหบดีที่มีเรือนที่ปิดมิดชิดลมพัดเข้าไม่ได้ มีบัลลังก์ลาดด้วยผ้าลาดอย่างดี  มีหมอน ประทีปน้ำมันส่องสว่างไสว มีปชาบดีบำรุงบำเรอ เป็นคนหนึ่งใตจำนวนคนที่อยู่เป็นสุขในโลก 

แต่ถ้าคฤหบดีหรือบุตรคฤหบดีนั้น เกิดความเร่าร้อนที่เป็นไปทางกายหรือทางจิต ซึ่งเกิดแต่ราคะ โทสะ โมหะ อันเป็นเหตุ จะทำให้ผู้ที่ถูกราคะ โทสะ โมหะเผาอยู่เป็นทุกข์

พระพุทธเจ้าทรงละราคะ โทสะ โมหะได้เด็ดขาดแล้ว ถอนรากขึ้นแล้ว ทำให้เหมือนตาลยอดด้วน ไม่ให้มี ไม่ให้เกิดขึ้นอีกต่อไปเป็นธรรมดา จึงอยู่เป็นสุข  

ผู้ดับกิเลสได้แล้ว อยู่สบายทุกเมื่อ ผู้ใดไม่ติดอยู่ในกาม ผู้นั้นเป็นผู้เยือกเย็น หมดอุปธิ ตัดธรรมชาติเครื่องมาข้องเสียทุกอย่าง ปราบปรามความกระวนกระวายในหทัยได้ เข้าไปสงบแล้ว ถึงความสงบใจอยู่สบาย

 

อ่าน หัตถกสูตร

อ้างอิง
หัตถกสูตร พระไตรปิฎกฉบับหลวง เล่มที่ ๒๐ ข้อที่ ๔๗๔ หน้า ๓๓๐-๓๓๑
ลำดับที่
28

พระไตรปิฎกเสียงชุดอื่นๆ

พระธรรม

ธรรมปฏิบัติ

พระธรรม

วิเวก

พระธรรม

ธรรมวิภังค์

พระธรรม

เวทัลลธรรม

พระธรรม

อานุภาพกรรม

พระธรรม

สุคติ สุคโต

พระธรรม

ฆราวาสธรรม