Main navigation
สกทาคามี
Share:

(๑)  สกทาคามี คือ อริยบุคคล ผู้ปฏิบัติเพื่อทำกามราคะและพยาบาทให้เบาบางชื่อว่าผู้ปฏิบัติเพื่อทำให้แจ้งสกทาคามิผล บุคคลใดทำกามราคะและพยาบาทให้เบาบาง บุคคลนี้เรียกว่า ผู้เป็นสกทาคามี

บุคคลบางคนในโลกนี้ เพราะสังโยชน์ ๓ ประการสิ้นไป และเพราะทำราคะ โทสะ และโมหะให้เบาบาง เป็นสกทาคามี มาสู่โลกนี้อีกเพียงครั้งเดียวเท่านั้นก็จะทำที่สุดแห่งทุกข์ได้ บุคคลนี้เรียกว่า ผู้เป็นสกทาคามี

(๒) เมื่อภิกษุนั้นเสพ เจริญ ทำให้มากซึ่งมรรคนั้นอยู่ ย่อมละสังโยชน์ ๒ นี้ คือ กามราคสังโยชน์ ปฏิฆสังโยชน์ส่วนหยาบๆ 

อนุสัย ๒ นี้ คือ กามราคานุสัย ปฏิฆานุสัย ส่วนหยาบ ๆ ย่อมสิ้นไปด้วยสกทาคามิมรรค

อริยบุคคล

 

สกทาคามี

 

อ้างอิง:
(๑) เอกกนิทเทส พระไตรปิฎกฉบับหลวงเล่มที่ ๓๖ ข้อที่ ๕๐ หน้า ๑๑๑
(๒) ยุคนัทธวรรค ยุคนัทธกถา พระไตรปิฎกฉบับหลวง เล่มที่ ๓๑ ข้อที่ ๕๓๕ หน้า ๒๔๗

คำต่อไป