Main navigation

มลทินของมนต์

ว่าด้วย
พระโลฬุทายีเถระ
เหตุการณ์
พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภพระโลฬุทายีเถระ ผู้อวดดีอยากแสดงธรรม

พระโลฬุทายีได้ยินมหาชนสรรเสริญคุณท่านพระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะหลังจากฟังธรรม ต้องการแสดงธรรมบ้าง จึงโอ้อวดคุณของตน เมื่อมหาชนนิมนต์พระเถระให้แสดงธรรม ไม่สามารถแสดงธรรมได้แม้หลายครั้ง จนเหล่ามหาชนไม่พอใจ ไล่พระเถระไปจนตกลงในหลุมอุจจาระ
           
พระศาสดาเมื่อทราบเรื่อง ตรัสว่า โลฬุทายีเรียนธรรมมีประมาณน้อย มิได้ท่องจำเลย การเรียนปริยัติอย่างใดอย่างหนึ่งแล้วไม่ท่องจำปริยัตินั้น เป็นมลทินแท้

แล้วตรัสพระคาถาว่า
           
มนต์ทั้งหลายมีอันไม่ท่องบ่น เป็นมลทิน เรือนมีความไม่หมั่น เป็นมลทิน ความเกียจคร้าน เป็นมลทินของผิวพรรณ ความประมาท เป็นมลทินของผู้รักษา

เมื่อจบคาถา ชนเป็นอันมากบรรลุอริยผลทั้งหลาย มีโสดาปัตติผล เป็นต้น



อ่าน พระโลฬุทายีเถระ
อ่าน คาถาธรรมบท มลวรรค

 

อ้างอิง
พระโลฬุทายีเถระ พระไตรปิฎก ฉบับมหามกุฏฯ เล่มที่ ๔๓ หน้าที่ ๒๑-๒๕
ลำดับที่
7

พระไตรปิฎกเสียงชุดอื่นๆ