Main navigation

ทรงบัญญัติสิกขาบทการฉันอาหารในเวลาวิกาล

เหตุการณ์
เหตุเป็นเค้ามูลให้พระผู้มีพระภาคทรงบัญญัติสิกขาบทว่าด้วยการฉันในเวลาวิกาล

สมัยหนึ่ง ภิกษุชื่อพระสัตตรสวัคคีย์ได้รับนิมนต์ให้ฉันอาหารและของเคี้ยวในเวลาวิกาล

ความทราบถึงพระผู้มีพระภาค พระองค์จึงได้ติเตียนว่า การฉันอาหารในเวลาวิกาล ไม่เป็นไปเพื่อความเลื่อมใสของชุมชนที่ยังไม่เลื่อมใส หรือเพื่อความเลื่อมใสยิ่งของชุมชนที่เลื่อมใสแล้ว

แล้วทรงบัญญัติสิกขาบทว่าดังนี้

ภิกษุใดเคี้ยวก็ดี ฉันก็ดี ซึ่งของเคี้ยวก็ดี ซึ่งของฉันก็ดีในเวลาวิกาล เป็นปาจิตตีย์
 


อ่าน โภชนวรรค สิกขาบทที่ ๗
 

อ้างอิง
โภชนวรรค สิกขาบทที่ ๗ พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒ ข้อที่ ๕๐๘-๕๑๑ หน้า ๔๕๖-๔๕๗
ลำดับที่
1

พระไตรปิฎกเสียงชุดอื่นๆ