แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

เปรตตอบว่า ตนเป็นธนปาลเศรษฐี มีเงิน ๘๐ เล่มเกวียน ทองคำ แก้วมุกดา แก้วไพฑูรย์ ก็มีมากมายเหลือที่จะนับ แม้จะมีทรัพย์มากมายก็ไม่รักที่จะให้ทาน ไม่มีศรัทธา เป็นคนตระหนี่เหนียวแน่น ได้ด่าว่าพวกยาจก และห้ามปรามผู้ให้ทานทำบุญว่าผลแห่งทานไม่มี ผลแห่งการสำรวม จักไม่มีแต่ที่ไหน ได้ทำลายสระน้ำ บ่อน้ำที่เขาขุดไว้ สวนดอกไม้ สวนผลไม้ ศาลาน้ำ และสะพานในที่เดินลำบาก ที่เขาปลูกสร้างให้พินาศ ตนไม่ได้ทำความดีไว้เลย ทำแต่ความชั่วไว้

เมื่อจุติจากชาตินั้นแล้ว ได้บังเกิดในปิตติวิสัย หิวกระหายตลอด ๕๕ ปี แล้วจักไปตกนรก แล้วได้เตือนว่า อย่าได้ทำบาปกรรมในที่ไหนๆ คือ ในที่แจ้งหรือในที่ลับ ถ้ากระทำบาปกรรมนั้นไว้ แม้จะเหาะหนีไปอยู่ที่ไหน ก็ย่อมไม่พ้นไปจากทุกข์ ขอจงเลี้ยงมารดา บิดา ประพฤติอ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่ในสกุล เป็นผู้เกื้อกูลแก่สมณะและพราหมณ์ จักไปสวรรค์ด้วยการปฏิบัติอย่างนี้

บุคคลจะอยู่ในอากาศ ในท่ามกลางมหาสมุทร หรือเข้าไปสู่ช่องภูเขา หรืออยู่ในส่วนแห่งภาคพื้นใด พึงพ้นจากบาปกรรมไม่มี  



อ่าน ธนปาลเปตวัตถุ