Main navigation

พระสุทินน์กลันทบุตร ปฐมปาราชิก

เหตุการณ์
พระสุทินเสพเมถุนธรรมกับภรรยาเก่าเพื่อให้บิดา-มารดาของตนมีทายาทสืบสกุล เมื่อพระพุทธเจ้าทราบเรื่อง ทรงตำหนิพระสุทิน และบัญญัติสิกขาบทว่า ภิกษุใดเสพเมถุนธรรม ให้ปาราชิก

ธรรมอันพระพุทธเจ้าแสดงแล้วโดยอเนกปริยายเป็นไปเพื่อ

-  เพื่อคลายความกำหนัด ไม่ใช่เพื่อมีความกำหนัด
-  เพื่อความพราก ไม่ใช่เพื่อความประกอบ
-  เพื่อความไม่ถือมั่น ไม่ใช่เพื่อมีความถือมั่น
-  เพื่อเป็นที่สำรอกแห่งราคะ
-  เพื่อเป็นที่สร่างแห่งความเมา
-  เพื่อเป็นที่ดับสูญแห่งความกระหาย
-  เพื่อเป็นที่หลุดถอนแห่งอาลัย
-  เพื่อเป็นที่เข้าไปตัดแห่งวัฏฏะ
-  เพื่อเป็นที่สิ้นแห่งตัณหา
-  เพื่อเป็นที่สำรอกแห่งตัณหา
-  เพื่อเป็นที่ดับแห่งตัณหา
-  เพื่อออกไปจากตัณหา

การละกาม การกำหนดรู้ความหมายในกาม  การกำจัดความกระหายในกาม  การเพิกถอนความตรึกอันเกี่ยวด้วยกาม  การระงับความกลัดกลุ้มเพราะกาม  พระผู้มีพระภาคตรัสบอกไว้แล้วโดยอเนกปริยาย

การเสพเมถุนธรรมไม่เป็นไปเพื่อความเลื่อมใสของชุมชนที่ยังไม่เลื่อมใสหรือเพื่อความเลื่อมใสยิ่งของชุมชนที่เลื่อมใสแล้ว  แต่เป็นไปเพื่อความไม่เลื่อมใสของชุมชนที่ยังไม่เลื่อมใส  และเพื่อความเป็นอย่างอื่นของชนที่เลื่อมใสแล้ว.

อำนาจประโยชน์ของสิกขาบท ๑๐ ประการ

๑. เพื่อความรับว่าดีแห่งสงฆ์
๒. เพื่อความสำราญแห่งสงฆ์
๓. เพื่อข่มบุคคลผู้เก้อยาก
๔. เพื่ออยู่สำราญแห่งภิกษุผู้มีศีลเป็นที่รัก
๕  เพื่อป้องกันอาสวะอันจะบังเกิดในปัจจุบัน
๖. เพื่อกำจัดอาสวะอันจักบังเกิดในอนาคต
๗. เพื่อความเลื่อมใสของชุมชนที่ยังไม่เลื่อมใส
๘. เพื่อความเลื่อมใสยิ่งของชุมชนที่เลื่อมใสแล้ว
๙. เพื่อความตั้งมั่นแห่งพระสัทธรรม
๑๐. เพื่อถือตามพระวินัย

อ่าน ปฐมปาราชิกสิกขาบท

อ้างอิง
ปฐมปาราชิกสิกขาบท พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑ พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๑ ข้อที่ [๑๐] ถึงข้อที่ [๒๐] หน้าที่ ๑๔ - ๒๗ และอรรถกถา
ลำดับที่
13

พระไตรปิฎกเสียงชุดอื่นๆ