เครื่องป้องกัน ๗ ประการ สำหรับคุ้มภัยภายในและป้องกันอันตรายภายนอก คือ
๑. มีเสาระเนียดขุดหลุมฝังลึก ไม่หวั่นไหว ๑  
๒. มีคูขุดลึกและกว้าง นี้เป็นเครื่องป้องกันนครประการ ที่ ๒ 
๓. มีทางเดินตามคูได้รอบ ทั้งสูงและกว้างนี้เป็นเครื่อง 
๔. มีการสะสมอาวุธไว้มาก ทั้งที่เป็นอาวุธแหลมยาวและ อาวุธคม 
๕. ตั้งกองทัพไว้มาก คือ พลช้าง พลม้า พลรถ พล ธนู กองถือธง กองจัดกระบวนทัพ กองสัมภาระ กองเสนาธิการ กองตะลุมบอนเหมือนช้างที่วิ่งเข้าสู่สงคราม กองทหารหาญ กองทหารโลหะ กองเกราะ หนัง กองทหารทาส 
๖. มีทหารยามฉลาดสามารถดี ห้ามไม่ให้คนที่ไม่รู้จักเข้า อนุญาตให้คนที่รู้จักเข้า 
๗. มีกำแพงทั้งสูงและกว้าง พร้อมด้วยป้อมก่ออิฐถือปูนดี
             
อาหาร ๔ ประการ เพื่อความอุ่นใจ ไม่สะดุ้งกลัว เพื่ออยู่เป็นสุขแห่งชนภายใน และ ป้องกันอันตรายภายนอก คือ
๑. มีการสะสมหญ้า ไม้ และ น้ำไว้มาก 
๒. มีการสะสมข้าวสาลี (ข้าวเจ้า) และข้าวเหนียวไว้มาก
๓. มีการสะสมงา ถั่วเขียว ถั่วทอง และอปรัณชาติไว้มาก 
๔. มีการสะสมเภสัชไว้มาก คือ เนยใส เนยข้น น้ำมัน น้ำผึ้ง น้ำอ้อย เกลือ 

ในกาลใด ปัจจันตนครของพระราชาป้องกันไว้ดี ด้วยเครื่องป้องกัน ๗ ประการนี้ และอาหาร ๔ ประการได้ตามความปรารถนา ได้โดยไม่ยาก ไม่ลำบาก ในกาลนั้น เรากล่าวว่า ศัตรูหมู่ปัจจามิตรไม่ทำ อันตรายได้