มิตรพึงบำรุงอาจารย์ด้วยสถาน ๕ คือ
๑. ด้วยการให้ปัน
๒. ด้วยเจรจาถ้อยคำเป็นที่รัก
๓. ด้วยประพฤติประโยชน์
๔. ด้วยความเป็นผู้มีตนเสมอ
๕. ด้วยไม่แกล้งพูดให้คลาดจากความจริง
เมื่อมีมิตรที่บำรุงตนด้วยสถาน ๕ แล้วพึงอนุเคราะห์มิตรด้วยสถาน ๕ คือ
๑. รักษามิตรผู้ประมาทแล้ว
๒. รักษาทรัพย์ของมิตรผู้ประมาทแล้ว
๓. เมื่อมิตรมีภัยเอาเป็นที่พึ่งพำนักได้
๔. ไม่ละทิ้งในยามวิบัติ
๕. นับถือตลอดถึงวงศ์ของมิตร