ภิกษุใดด่าบริภาษเพื่อนพรหมจรรย์ทั้งหลาย ติเตียนพระอริยเจ้า ภิกษุนั้นจะพึงถึงความฉิบหาย ๑๑ อย่าง อย่างใดอย่างหนึ่ง คือ

๑.  ไม่บรรลุธรรมที่ยังไม่ได้บรรลุ
๒.  เสื่อมจากธรรมที่บรรลุแล้ว
๓.  สัทธรรมของภิกษุนั้นย่อมไม่ผ่องแผ้ว
๔.  เป็นผู้เข้าใจว่าได้บรรลุในสัทธรรม
๕.  เป็นผู้ไม่ยินดีประพฤติพรหมจรรย์
๖.  ต้องอาบัติเศร้าหมองอย่างใดอย่างหนึ่ง
๗.  บอกลาสิกขาเวียนมาเพื่อหินภาพ
๘.  ถูกต้องโรคอย่างหนัก
๙.  ย่อมถึงความเป็นบ้า คือ ความฟุ้งซ่านแห่งจิต
๑๐.เป็นผู้หลงใหลทำกาละ
๑๑. เมื่อตายไป ย่อมเข้าถึงอบาย ทุคติวินิบาต นรก