การกล่าวเท็จคือการที่บุคคลเปล่งวาจาโดยมีเจตนาให้ผู้อื่นเข้าใจให้คลาดจากความจริง ได้แก่

-  ไม่เห็น พูดว่าเห็น
-  ไม่ได้ยิน พูดว่าได้ยิน
-  ไม่ทราบ พูดว่าทราบ
-  ไม่รู้ พูดว่ารู้
-  เห็น พูดว่าไม่เห็น
-  ได้ยิน พูดว่าไม่ได้ยิน
-  ทราบ พูดว่าไม่ทราบ
-  รู้ พูดว่าไม่รู้ 

บุคคลกล่าวเท็จทั้งรู้ เพราะเหตุแห่งตนบ้าง เพราะเหตุแห่งผู้อื่นบ้าง เพราะเห็นแก่อามิสเล็กน้อยบ้าง

การพูดเท็จจะมีอาการ ๓ คือ

๑.  ในเบื้องต้น บุคคลนั้นก็มีความรู้ว่า เราจะพูดเท็จ
๒.  เมื่อพูดอยู่ก็รู้ว่า เรากำลังพูดเท็จ
๓.  เมื่อพูดแล้วก็รู้ว่า เราพูดเท็จแล้ว

การพูดเท็จอาจมีอาการอื่นได้อีกจนถึง ๘ อาการ คือ พูดเท็จเพื่อ

๔. ปิดบังซึ่งทิฏฐิ
๕. ปิดบังความควร
๖. ปิดบังความชอบใจ
๗. ปิดบังความสำคัญ
๘. ปิดบังความจริง