เมื่อความอาฆาตบังเกิดขึ้นในบุคคลใด

-  พึงเจริญเมตตาในบุคคลนั้น
-  พึงเจริญกรุณาในบุคคลนั้น
-  พึงเจริญอุเบกขาในบุคคลนั้น
-  พึงถึงการไม่นึก ไม่ใฝ่ใจในบุคคลนั้น
-  พึงนึกถึงความเป็นผู้มีกรรมเป็นของๆ ตนให้มั่นในบุคคลนั้นว่า ท่านผู้นี้เป็นผู้มีกรรมเป็นของๆ ตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่ง จักทำกรรมใด ดีก็ตาม ชั่วก็ตาม จักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น