พระพุทธเจ้าตรัสแก่ โกฬิยบุตร ผู้เป็นคฤหัสถ์ ยังบริโภคกาม อยู่ครองเรือน นอนเบียดบุตร ยังทรงของหอม ยังยินดีเงินทอง ถึงธรรม ๔ ประการ ที่เป็นไปเพื่อประโยชน์ เพื่อความสุขในปัจจุบันแก่กุลบุตร ณ นิคมแห่งชาวโกฬิยะชื่อ กักกรปัตตะ ใกล้เมืองโกฬิยะว่า

ธรรม ๔ ประการคือ

๑.  อุฎฐานสัมปทา - เลี้ยงชีพด้วยการหมั่นประกอบการงานโดยสุจริต ขยัน ไม่เกียจคร้านในการงานนั้น ประกอบด้วยปัญญาเครื่องสอดส่องในการงานนั้น

๒.  อารักขสัมปทา - รักษาโภคทรัพย์ที่ได้มาโดยธรรม

๓.  กัลยาณมิตตา - คบหาผู้มีสมาจารบริสุทธิ์ ผู้ถึงพร้อมด้วยศรัทธา ศีล จาคะ ปัญญา - ศึกษาศรัทธาสัมปทาตามผู้ถึงพร้อมด้วยศรัทธา ศึกษาศีลสัมปทาตามผู้ถึงพร้อมด้วยศีล ศึกษาจาคสัมปทาตามผู้ถึงพร้อมด้วยจาคะ ศึกษาปัญญาสัมปทาตามผู้ถึงพร้อมด้วยปัญญา

๔.  สมชีวิตา - รู้ทางเจริญทรัพย์และทางเสื่อมแห่งโภคทรัพย์ แล้วเลี้ยงชีพพอเหมาะ ไม่ให้ฟุ่มเฟือยนัก ไม่ให้ฝืดเคืองนัก ด้วยคิดว่า รายได้ของเราต้องเหนือรายจ่าย และรายจ่ายของเราต้องไม่เหนือรายได้